Dorien in Wenen

De tijd vliegt! Excuses voor de radiostilte vanuit hier. Ik heb het ontzettend naar mijn zin! De vorige keer dat ik schreef, had ik net mijn eerste 10 dagen achter de rug. Ondertussen ben ik hier anderhalve maand. Ik zal jullie (dit keer ietsjes minder uitgebreid) bijpraten over wat ik hier meemaak.

In week drie kwamen vriendinnetjes uit Utrecht langs om hier een avondje Wiesnfest mee te pakken. Onszelf omgetoverd als ‘echte’ locals in onze Drindrls en vooral heel veel plezier gehad. Eén van mijn vriendinnen heeft hier een paar jaar terug haar eigen Erasmus gedaan en komt nog geregeld in Wenen. Zij kon vaak meer vertellen dan ik, maar dat was vooral erg handig! Je bent hier constant aan het socializen en nieuwe vrienden aan het maken, wat best intens is. Het was daarom ook erg leuk om na drie weken weer even je ‘eigen mensen’ te zien.

Ondertussen is mijn leven op de universiteit begonnen. Ik volg vijf vakken in het Duits en één in het Engels. Daarnaast heb ik ervoor gekozen om een Duitse taalcursus te doen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de vakken in het Duits erg pittig vind. Tijdens de hoorcolleges wordt geen alledaags Duits gesproken, maar er wordt gesproken over wetenschappelijke onderwerpen van een studie die ik in Nederland niet doe en dat alles dus in het Duits. Misschien heb ik mijzelf hier een beetje overschat (kans 100%), maar we gaan zien hoe de tentamens zullen gaan in januari. Mijn vak in het Engels begrijp ik een stuk beter en vind ik ook erg leuk. Mijn vakken zijn allemaal hoorcollege vakken, waar je een boek voor moet kopen als cursusliteratuur of verschillende artikelen moet lezen, net als in Nederland. Vriendinnetjes van mij hebben ook werkgroepen, waarbij ze elke keer iets moeten voorbereiden. Soms worden zij beoordeeld op actief participeren: hoeveel vragen je stelt en hoe je meedoet in de discussies. Dit wordt in Nederland naar mijn idee niet zo heel streng bekeken. Omdat ik vooral hoorcolleges volg heb ik niet veel contact met mijn docenten. Je kunt natuurlijk vragen stellen tijdens een hoorcollege, maar door mijn gebrek aan Duitse taalvaardigheid sla ik dat graag even over. Alle docenten hebben hier trouwens wel student-assistenten. Je kunt hun mailen met alle vragen (inhoudelijk of organisatorisch), en zij zullen zorgen dat je het juiste antwoord krijgt (van henzelf of van de hoofddocent als zij er niet uit komen). Dat is in Nederland volgens mij niet altijd het geval. Naast de ‘normale’ vakken heb ik de taalcursus, waar ik twee keer per week heen ga en dan drie uur lang veel nieuwe dingen leer of opnieuw leer. Ik heb daarvoor bijvoorbeeld al een presentatie moeten geven in het Duits en we moeten elke week een tekst schrijven. De docente is erg aardig, maar spreekt geen Engels. Dat was aan het begin wel eventjes wennen, want je krijgt dan ook je uitleg in het Duits. Nu ik daar een beetje aan gewend ben, vind ik dat juist wel fijn. Je hoort en leer daardoor ook weer meer Duits. Nog iets opvallends is dat je hier echt op tijd moet zijn, zeker voor de Duits cursus. Als je later dan 10 minuten bent dan wordt je opgeschreven als afwezig en wanneer je teveel afwezig bent kun je het vak/de cursus niet halen. In Nederland zijn hier ook regels voor, maar de Duitse ‘pünktlichkeit’ (nauwgezetheid, nauwkeurigheid) wordt hier erg gewaardeerd en streng gehandhaafd.
Een hele fijne en fantastisch mooie plek op de universiteit om te studeren is de bibliotheek in het hoofdgebouw. Het ziet er een beetje Harry Potter achtig uit en is er erg rustig. Als ik daar ga zitten spreek ik vaak met een vriendinnetje af om samen te lunchen of koffie te drinken: dat maakt het studeren net wat gezelliger.

Ik sport trouwens ook hier in Wenen! In Utrecht speel ik volleybal, maar hier volg ik op donderdag hip-hop danslessen en op vrijdag jazzdanslessen. Vroeger heb ik veel gedanst en ik merk dat ik het heel leuk vind om weer te doen hier.

Naast het studerende leven zijn er ook veel leuke dingen te doen! Ik ben erg blij met de meidengroep die ik ontmoet heb in de eerste week en die telkens een beetje uitgegroeid is. Zeker de eerste maand wilde elke dag wel iemand iets leuks doen. Nog steeds wordt er van alles georganiseerd. Hoogtepuntjes waren wel het tripje naar Brno met een Turks en een Pools meisje, een dag naar Salzburg met een Deens, een Fins en een Pools meisje en een dagje naar Bratislava afgelopen weekend met mijn lieve vriend die mij op kwam zoeken hier! Vanuit Wenen ben je best snel (< 2u) in bovengenoemde steden, is dus zeker een bezoekje waard. Voor komende maand staat er een reisje naar Budapest op de planning met een Nederlands en een Duits meisje, daar kijk ik ook erg naar uit. Genoeg te doen dus, en dan heb ik nog niet eens verteld over alles binnen Wenen. De ESN organiseerde een avondje Laser Tag. Super tof om te doen, maar omdat Anne en ik bijna de enige dames waren en na al het sociale gebeuren niet meer heel veel zin hadden in nieuwe mensen leren kennen zijn we iets eerder afgehaakt en hebben we gezellig samen de avond doorgebracht. Ook heb ik nog een keertje met mijn buddy afgesproken voor een kopje koffie, waarschijnlijk zie ik haar komende week ook weer!
26 Oktober is een nationale feestdag in Wenen, ze vieren dan hun neutraliteit: in 1955 heeft Oostenrijk getekend voor Neutraliteit en zijn zij losgekomen van de geallieerden die, net als in Duitsland, het land en de hoofdstad in vier delen verdeeld hadden. Jullie gelijk weer een lesje geschiedenis wijzer en wij een vrolijke dag in de stad meegemaakt! Dit soort dingetjes leer ik overigens ook bij de Duitse cursus, dat vind ik er extra leuk aan. Goed, in de stad waren vele musea gratis geopend, er was een optocht van het leger en op het Heldenplatz stonden allerlei legervoertuigen waar men een kijkje in kon nemen.

Dan zijn er afgelopen tijd verschillende gezellige etentjes geweest met de meiden. We koken voor elkaar of we houden ‘tapas avond’, waarbij iedereen iets meeneemt wat hij/zij lekker vind en makkelijk kan delen met de rest. We hebben 31 oktober Halloween gevierd met elkaar, dat is iets dat mensen hier veel actiever doen dan in Nederland. Er wordt van alles uit de kast getrokken om er zo griezelig mogelijk uit te zien. Ik ben met vriendinnetjes naar Praterpark gegaan, daar liepen wel wat griezels rond en het was een van de laatste dagen dat het park voor een groot deel open was. Je kunt er altijd wel in maar veel attracties zijn in de winter helaas gesloten. In Prater is een club: Praterdome. We waren hier één keer eerder geweest met de meiden en met Halloween zijn we dus weer geweest. Ik vind het een hele gave club om te stappen, zeker een aanrader!

Deze week organiseerde de ESN een tramparty: ze hadden een tram afgehuurd waarmee er vier uur door de stad gereden werd. Hier en daar een tussenstop omdat er geen sanitaire voorzieningen in de tram zijn. Wel tof om een keer een feestje in een tram mee te maken: dat doe je niet gauw weer. Afgelopen weekend kwam Wouter mij opzoeken! Erg fijn om te kunnen laten zien waar ik nu woon, waar ik naar school ga en hoe de stad er uit ziet. Iets grappigs aan de Weense mensen is dat veel van hen een step hebben (zo een die ik vroeger had als ‘speelgoed’) en zich zo door de stad vervoeren. Er zijn ook elektrische steps (bijvoorbeeld van het merk Lime) die je via een app op je telefoon kunt unlocken en huren. Het unlocken kost één euro en per minuut dat je hem gebruikt kost het 15 cent. We hebben een groot deel van de ringstraat gestept, omdat daar de meeste grote gebouwen aan staan: de Universität, het Radhaus, het parlement, Volksgarten, het begin van Museumquartier, je ziet echt ontzettend veel mooie gebouwen en op de step was dit heel leuk om te doen. Ook zijn we Schnitzel wezen eten bij een bekend schnitzelrestaurant: Figlmuller! Je moet een paar weken  (!) van te voren reserveren voor een plekje, maar het is zeker de moeite waard. Zondag zijn we naar de Wiener Staatsopera geweest. Via 3 op reis geleerd dat je twee à drie uur van te voren in de rij kunt gaan staan voor staplaatsen, maar dan wel voor 4 euro naar binnen kunt. Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om een kaartje van te voren te kopen, wat vaak tussen de 50 en 250 euro (geen grapje) kost. Ik was nog nooit naar een Opera geweest en het was dan ook een hele beleving. Als je er de tijd voor hebt is het de moeite waard om dit een keer te doen!

Ik zal ongetwijfeld het een en ander vergeten zijn te vertellen, maar de hoogtepuntjes hebben jullie nu zeker weer gelezen. Ik kijk ontzettend uit naar alle kerstmarkten die op dit moment opgebouwd worden! Ik zal jullie daar de volgende keer over schrijven.

Tschüß!

Dorien