Lieke in Oslo

Alweer een hele tijd geleden sinds mijn laatste blog! Misschien hebben jullie de eerste twee weken van mijn exchange wel gevolgd via het Instagramaccount van het International Office, maar ik zal toch maar bij het begin beginnen.

9 augustus was het moment om te gaan. Nog steeds besefte ik niet helemaal dat het nu écht zo ver was, maar ja, het vliegtuig zou niet wachten tot het moment dat dat wel ging komen. Op het vliegveld aangekomen besloot ik dat het misschien toch wel handig zou zijn even snel vrienden te zoeken. Mijn richtingsgevoel is namelijk zo slecht dat ik in m’n eentje hoogstwaarschijnlijk in Trondheim zou belanden. Op het vliegveld probeerde ik dan ook het spel ‘zoek-de-exchange-student’ te spelen. Ik had al snel m’n strategie bepaald, want mensen tussen de 19 en 23, alleen en met twee koffers van 20 kilo, kwamen wel in aanmerking. Helaas mislukte m’n eerste poging, want een jongen die aan deze criteria voldeed moest een andere kant op. Gelukkig sprak een ander meisje me daarna aan, dus zou ik in ieder geval niet volledig verdwalen. Later sloten nog een paar andere meiden zich aan. Samen hebben we uitgevogeld waar we onze sleutels konden ophalen en zo kwamen we aan in ons nieuwe verblijf voor de komende maanden. Fun fact: drie van hen zie ik nog steeds heel veel!

De eerste week in Oslo was een combinatie van heel veel activiteiten ondernemen en in de kleine stukjes tijd die over waren proberen bij te komen van alle indrukken. In Oslo is het gebruikelijk de introductieweek te doorlopen in buddygroepjes die gevormd worden op basis van faculteit. Maar helaas, de faculteit Educational Sciences is erg klein. Zo klein dat we niet noemenswaardig genoeg waren voor het creëren van een buddygroepje. Daarom werd onze faculteit opgesplitst over de buddygroepjes van Social Sciences. Met die mededeling werd ons ook gelijk gemeld dat het niet zeker was of er wel genoeg eten voor ons was, omdat ze eigenlijk niet op ons gerekend hadden. Ik voelde me gelijk welkom!

Grapje natuurlijk, de introductieweek was hartstikke goed georganiseerd. Van een Crazy 88 om Oslo beter te leren kennen tot elke avond een feest in de bar van de faculteit; de organisatie had er zeker voor gezorgd dat wij ons niet eenzaam zouden voelen. Ik vond het erg fijn dat je zelf mocht kiezen naar welke activiteiten je wilde gaan. Het is namelijk super leuk zoveel nieuwe mensen te leren kennen, maar van tevoren vergeet je ook echt hoeveel energie dat kost. Af en toe een activiteit kunnen skippen is daarom soms wel erg fijn. Over nieuwe mensen leren kennen gesproken, dat gaat echt ontzettend makkelijk als je op uitwisseling bent. Iedereen is nieuw hier en staat net zoals jij heel erg open voor een gesprek. Dat is heel leuk om mee te maken!

Na deze eerste week voelde ik me al erg thuis in Oslo. Ik had al snel een goede klik met een paar meiden die hier ook studeren, langzaam maar zeker had ik m’n reisplanner niet meer nodig voor het openbaar vervoer en ik had m’n kamer al een beetje gezelliger gemaakt met plantjes van de Ikea en foto’s die ik van huis had meegenomen. Ook kwam ik erachter dat ik ondanks de zorgvuldige voorbereidingen toch nog wel een paar dingen vergeten was. Een creditcard was wel erg handig geweest en misschien was het ook wel slim geweest niet de zorgpas van m’n vorige zorgverzekeraar mee te nemen. Maar ook dat soort dingen los je met een beetje creativiteit wel op. Ook had ik de eerste weken al gelijk veel leuke uitjes in en rondom Oslo gedaan. Oslo heeft een aantal eilanden die echt prachtig zijn en je bent binnen tien minuten in de natuur om een mooie wandeling te maken.

Natuurlijk moet ik naast alle leuke dingen ook nog studeren. Het aantal contacturen valt me wel heel erg mee. Voor mijn gevoel ligt de studielast ook een stuk lager dan in Nederland, vooral omdat een van mijn vakken al na vijf weken is afgelopen. Ook wel eens een fijne ervaring!

Deze lagere studielast zorgt er ook voor dat het mogelijk is een heleboel leuke tripjes te boeken. Ondertussen zit een weekendje Trolltunga er alweer op. Dit was ontzettend gaaf, want we hadden met vijf meiden een auto gehuurd en waren toen naar een appartementje in de buurt van Odda gereden. De weg ernaartoe is al een hele ervaring. Er is zoveel te zien in dit land en het is zo mooi om te aanschouwen hoe de landschappen steeds weer veranderen hoe verder je rijdt. Een van de twee dagen zijn we gaan varen met een bootje dat aan het appartementje lag en de andere dag hebben we de wandeling naar Trolltunga gemaakt. We hadden een perfecte dag uitgekozen, want het weer was echt prachtig. Ook word je er weer mee geconfronteerd dat Instagram de waarheid niet volledig laat zien, want wie vertelt je dat je anderhalf uur in de rij moet staan voor een foto?

Naast Trolltunga wilden we ook nog een aantal andere tripjes boeken. Alle opties daarvoor in een land zo mooi als Noorwegen zijn af en toe wel lastig. En ja, de FOMO komt dan ook opzetten, want hoe verschrikkelijk zou het zijn als je in deze vier maanden nu net dat ene fantastische tripje mist?! Natuurlijk is dit gevoel een ongelofelijk luxeprobleem en totaal niet nodig. Af en toe probeer ik dan ook even goed stil te staan bij het feit dat ik heel veel geluk heb dat ik hier mag zijn. De tijd vliegt namelijk, ondertussen zijn er alweer vijf weken voorbij. Gelukkig mag ik nog een paar maandjes genieten hier!