Afstrepen van de to-do list

Over iets meer dan een week is het dan eindelijk zover; mijn uitwisseling naar Taipei. Het is voor mij niet de eerste keer dat ik langere tijd in het buitenland woon, maar zó ver ben ik nog nooit alleen gereisd. Aan de ene kant voelt mijn uitwisseling nog erg ver weg, aan de andere kant heb ik het gevoel dat ik al maanden bezig ben met de voorbereidingen. Bij ieder punt dat ik van mijn to-do list afstreep, voelt mijn uitwisseling meer als een realiteit (deze to-do list lijkt in het begin trouwens oneindig, maar geloof me; dat is hij niet).

Om eerlijk te zijn had ik Taipei eigenlijk pas als derde keus opgegeven bij mijn bestemmingen. Mijn eerste en tweede keus waren allebei in Seoul, en het feit dat ik daar was uitgeloot moest ik aan het begin echt even verwerken. Ik realiseerde me dat ik eigenlijk helemaal niet zo veel wist over Taiwan, en ben gaan googlen. Voor mijn verjaardag had ik zelfs een Lonely Planet cadeau gekregen en na een aantal bladzijden door te hebben gebladerd, zag ik mezelf al alle vette dingen beleven die daar stonden omschreven.

Het grappige is dat ik zonder twijfel nee zou zeggen als je me nu zou vragen of ik alsnog naar Korea zou willen. Alles wat ik lees, hoor en zie over Taiwan maakt me oneindig nieuwsgierig en wakkert mijn verlangen aan om het zelf te gaan ontdekken.

Dus hier ben ik dan. Na een zomer vooral veel te hebben gewerkt om wat bij te verdienen, ben ik helemaal klaar om nieuwe ervaringen op te doen. Maar tot die tijd ga ik proberen nog zoveel mogelijk tijd met mijn vrienden door te brengen en mijn bestaande kennis van drie woorden in het Mandarijn uit te breiden naar vijf. Tot gauw!